کاش می‌تونستم منِ سه ماه پیش رو ببینم. اونوقت بهش می‌گفتم تموم شد. همه‌ی صداهای مغزت خاموش شدن. همه‌ی سناریو هات، جنگ و بی اعصابی‌هات. همه‌شون تموم شدن. حتی دیگه یادم نمیاد چه حسی باعث می‌شد انقدر حرف تو مغزم باشه. خالیه. همش.